Good life

Een persiflage van het Italiaanse leven, waar de scooter al decennia lang de straten bepaalt. Dit afgeleefde exemplaar, waarvan ik de leeftijd op zo’n 50 jaar schat, heeft zijn welverdiende rustplek gevonden. Na jaren van trouwe dienst, met een ronkende motor door de zonovergoten steegjes van Rome, de kronkelige wegen van Toscane, en langs de kust van de Amalfikust, is het tijd voor pensioen.

Vroeger, toen de lucht altijd gevuld was met de geur van espresso en de geurige bloesems van de bougainvillea, was de scooter het symbool van vrijheid. Het was meer dan een vervoermiddel, het was een levensstijl. De jonge generatie scheurde door smalle straatjes, haar haren wapperend in de wind, terwijl de oudere generatie, met een glimlach van nostalgie, op het knisperende terras zat en de dagelijkse drama’s aanschouwde.

De scooter was het hart van het Italiaanse leven: de zon op je gezicht, de geur van de zee in je neus, en de stad of het platteland altijd binnen handbereik. Maar zelfs de meest robuuste voertuigen komen een keer aan het einde van hun rit. Nu staat dit afgeleefde exemplaar rustig geparkeerd onder een olijfboom, in de schaduw van een scheve gevel, zijn motor uit, maar zijn ziel nog altijd vol van herinneringen aan het drukke, levendige Italiaanse leven van weleer. Een welverdiend pensioen, in de rust van het zonovergoten Italië, waar de tijd even lijkt stil te staan.

Dit exemplaar is verkocht.

Afmetingen:

Lengte: 47 cm

Breedte: 20 cm

Hoogte: 22 cm

Gewicht: 8 kg